Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Zespół pałacowo-parkowy Branickich w Białymstoku to jedna z najlepiej zachowanych siedzib magnackich epoki saskiej na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Ten zaprojektowany w późnobarokowym stylu zespół pałacowy określany jest mianem „Wersalu Podlasia”, „Wersalem Północy”, a także „Polskim Wersalem”. Jego początki sięgają XVI wieku i gotycko-renesansowego dworu obronnego wzniesionego dla rodu Wiesiołowskich przez królewskiego architekta Hioba Bretfusa, znanego m.in. z budowy Zamku Dolnego w Wilnie, dworu królewskiego w Knyszynie czy modernizacji i rozbudowy zamku w Tykocinie. Obecny wygląd dawna rezydencja zawdzięcza późniejszym przebudowom, które odbywały się pod nadzorem takich architektów, jak Tylman z Gameren, Jan Zygmunt Deybel, Jakub Fontana, Pierre Ricaud de Tirregaille i Jan Sękowski. Po bezpotomnej śmierci Branickiego w 1771 r., a później jego żony Izabeli (1808 r.) pałac przeszedł na własność cara Aleksandra I. W 1821 r. w skrzydle pałacu urządzono cerkiew garnizonową. W 1838 r. budynek przeznaczono na Instytut dla Panien Szlacheckich, a wnętrza przystosowano do celów szkolnych. W 1846 r. w lewym skrzydle pałacu umieszczono szpital i pokoje dla wychowawczyń. Pałac został zniszczony w 1944 r. W latach 1946–1960 trwała jego odbudowa. Od 1950 r. pałac Branickich jest siedzibą Akademii Medycznej (ob. Uniwersytetu Medycznego).
tekst na podstawie Wikipedii
