Bydgoszcz
Gdańska Święcickiego

Józef Święcicki urodził się 9 marca 1859 r. w Bydgoszczy. W 1866 r. jego ojczymem został bydgoski mistrz murarski Anton Hoffmann, który uczył go profesji budowlanej. Około 1881 r. ukończył średnią szkołę budowlaną i zdał egzamin państwowy uprawniający do posługiwania się tytułem budowniczego. Praktykę zawodową odbywał u ojczyma. Od połowy lat 80. XIX wieku do ok. 1903 r. prowadził dużą pracownię projektową. Początkowo razem z ojczymem prowadził spółkę projektowo-wykonawczą sygnowaną wspólnym podpisem Święcicki-Hoffmann, zaś od 1887 r. występował samodzielnie. Najbardziej płodny okres w życiu zawodowym Święcickiego to lata 90. XIX w. Zaprojektował wówczas ponad 60 kamienic w Śródmieściu Bydgoszczy. Z tego aż 21 realizacji wykonał na ulicy Gdańskiej, z których wyróżniają się szczególnie trzy realizacje, uznawane za ikony architektury neobarokowej: kamienicę przy ul. Gdańskiej 63 (w której mieszkał w latach 1896-1905), hotel „Pod Orłem” oraz kamienicę narożną przy pl. Wolności 1. Architekturę Święcickiego charakteryzuje zamiłowanie do symetrii, rytmicznych pionowych podziałów, zaakcentowanych układem okien, pilastrów i elementów sztukatorskich. W 1905 r. Święcicki zamieszkał w nowo wzniesionym własnym domu przy al. Mickiewicza 17. W głębi posesji wybudował garaż, gdzie przechowywał własny samochód firmy Hameln – wówczas jeden z nielicznych pojazdów prywatnych w Bydgoszczy. Jesienią 1913 roku architekt wybrał się w podróż koleją na wypoczynek do zachodnich Niemiec. W drodze powrotnej, wsiadając w Berlinie do pociągu kolei podziemnej, poślizgnął się i upadł, doznając wstrząśnienia mózgu, które stało się bezpośrednią przyczyną jego zgonu. Zmarł wieczorem 2 listopada 1913 w szpitalu św. Jadwigi w Berlinie. Jego zwłoki przewieziono do Bydgoszczy i pochowano na Cmentarzu Nowofarnym.