Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Jeszcze na początku XIII w. Kraków nie posiadał żadnych obwarowań. Dopiero w 1285 r. książę Leszek Czarny zezwolił na umocnienie miasta. Mury były budowane z przerwami do pierwszej ćwierci XIV w. W tym okresie nadano obwarowaniom zasadniczy kształt i charakter. Krakowskie umocnienia były złożone z podwójnego muru oraz fosy. Mur wewnętrzny wznosił się na 7 metrów i był wzmacniany przez wysokie na 10 metrów baszty. W XIV wieku było ich 17. Każdą z baszt zajmował się określony cech rzemieślników, od których wywodzą się ich nazwy, Ciesielskiej, Paśników czy Iglarzy.
Do miasta można było dostać się tylko przez 7 bram miejskich. Bramy te (zamykane na noc) wyposażone były w masywne, ciężkie, dębowe wrota i okutą żelazem bronę. Poza murami, dostępu do miasta broniła solidna, szeroka na 6–10 metrów i głęboka na 3,50 metra, napełniona wodą z Młynówki Królewskiej fosa. Umocnienia te przetrwały do początku XIX w., kiedy to zasypano fosę i przystąpiono do rozbiórki murów. Pozostawiono wyłącznie niewielki ich fragment przy Bramie Floriańskiej wraz z wysuniętym przed nią Barbakanem oraz trzema basztami: Ciesielską, Stolarską i Pasamoników.
źródło: wikipedia
