084
Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Stary Rynek to miejsce, gdzie dawniej znajdowały się zajazdy, oberże i najbogatsze sklepy, kwitło życie towarzyskie i kulturalne. Na początku XIV wieku ukształtował się układ przestrzenny tej części miasta i z niewielkimi zmianami przetrwał do dziś. Pośrodku rynku zlokalizowany był plac targowy, a w części południowo-wschodniej ratusz. W 1877 roku targowisko przeniesiono na Nowy Rynek, a na placu urządzono park z alejkami. W 1998 roku Stary Rynek całkowicie przebudowano. Pośrodku, zgodnie z życzeniem mieszkańców, stanęła nowoczesna podświetlana fontanna, której wkrótce nadali imię Afrodyta. Większość otaczających rynek kamienic pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku. Jedną z najstarszych jest barokowa kamieniczka z końca XVII w. (Stary Rynek 17), która przetrwała do naszych czasów w prawie niezmienionym kształcie oraz narożna z XVIII wieku (Grodzka 2). Ulica Grodzka stanowi naturalny łącznik Starego Rynku z drugim, kiedyś konkurencyjnym rynkiem. Był nim obecny plac Narutowicza, zwany wtedy Rynkiem Kanonicznym. Jego początki sięgają roku 1237, kiedy to książę Konrad Mazowiecki założył na podgrodziu Płocka drugie targowisko. Stanowiło ono wtedy centrum biskupiej osady targowej, która miała stanowić konkurencję dla oddalonego o kilkaset metrów książęcego Starego Miasta. Kapituła katedralna pragnąc zwiększyć swoje dochody, usiłowała przenieść tu targi z sąsiedniego rynku miasta książęcego i tym samym pozbawić je dochodów, doprowadzając do upadku. Na początku XVIII wieku spór pomiędzy kapitułą a miastem rozstrzygnął wyrok sądowy: kapituła przegrała, a plac na zawsze stracił status targowiska.
http://www.polskaniezwykla.pl/
https://nowy.plock.eu/stary-rynek/