Siedlce
Tropem siedleckich murali

Mural to słowo pochodzące z języka hiszpańskiego i oznaczające zazwyczaj wielkoformatowe malowidło ścienne. Jego początki sięgają czasów prehistorycznych, natomiast za kolebkę współczesnych murali uważa się Amerykę Południową, przede wszystkim Meksyk. Początkowo miały one wymowę przede wszystkim artystyczną, ale z czasem zaczęły stawać się także nośnikami innych treści – reklamowych, społecznych czy politycznych. W Polsce zyskały sporą popularność w czasach PRL-u, by w latach 90. stracić na rzecz reklam wielkoformatowych. W ciągu ostatnich lat murale wróciły do łask i obecnie pełnią różne funkcje – bawią, edukują, upamiętniają, skłaniają do refleksji, informują czy reklamują. Coraz częściej mają też swój udział w kreowaniu tożsamości lokalnych społeczności.

W ostatnich latach także w Siedlcach zaczęły nieśmiało w przestrzeni publicznej pojawiać się warte uwagi realizacje. To m.in. prace wykonane na ścianach garaży przy ul. Mieszka I – w znacznej mierze będące efektem siedleckiego GRAFFITI JAM, murale poświęcone patronom siedleckich szkół, obrazy upamiętniające ważne wydarzenia w historii Polski oraz przedstawienia bohaterów, którzy nie wahali się dla ratowania innych zaryzykować nierzadko własnym życiem. Mamy zatem w Siedlcach murale poświęcone takim
postaciom, jak: Władysław Rawicz – stracony w Siedlcach powstaniec styczniowy, naczelnik cywilny województwa podlaskiego, Adolf Ganiewski (Gancwol) – zamordowany w Treblince wybitny siedlecki fotograf, społecznik i filantrop, bł. ksiądz Jerzy Popiełuszko, Zygmunt Goławski – żołnierz NSZ, działacz opozycji antykomunistycznej czy wreszcie niezwykła kobieta, siedlczanka, Zofia Olszakowska-Glazer – polska Sprawiedliwa wśród Narodów Świata.