Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Stan praskich oddziałów w momencie mobilizacji wynosił ok. 6360 żołnierzy, uzbrojonych w armatkę przeciwpancerną, 13 karabinów maszynowych, 272 karabiny, 20 pistoletów, 600 granatów i tyleż butelek zapalających. Zakładano, że niespodziewany atak pozwoli zdobyć brakujące uzbrojenie i amunicję.
Zbliżający się front spowodował znaczne nasycenie, i tak silnych już punktów oporu Niemców, oddziałami wycofywanymi z walk ze wschodu. Wzmocnione zostały posterunki przy mostach i wiaduktach, a w południowej części dzielnicy rozlokowano dwie dywizje pancerne: powietrzno-desantową „Hermann Goering” i Waffen SS „Totenkopf”. Po Pradze poruszały się też dwa pociągi pancerne.
Pomimo takiej przewagi Niemców powstańcy podjęli nierówną walkę. Starali się wykonać niewykonalny w tej sytuacji rozkaz przejęcia punktów zajętych przez Niemców na terenie Pragi oraz przepraw przez Wisłę. Powstańcy, ponosząc ogromne straty, zdołali w części zrealizować ten plan. Oddziałom na Pradze udało się rozbroić kilkanaście patroli wroga, zdobyto szkołę przy ul. Białołęckiej i warsztaty kolejowe przy ul. Palestyńskiej. Opanowali posterunek granatowej policji przy ul. Oszmiańskiej oraz zespół szkół przy ul. Otwockiej. Niestety, nie zajęto od razu wiaduktu kolejowego przy Radzymińskiej. Dwukrotne ataki zostały odparte. Powiódł się dopiero atak nocny. Oddział utrzymał wiadukt do 2-ego sierpnia, jednak oczekiwane czołgi sowieckie nie pojawiły się…
Zadanie opanowania koszar przy ul. 11 Listopada okazało się bardzo trudne. Silnie umocnione budynki z systemem bunkrów były bronione przez gniazda karabinów maszynowych, działa oraz kilkanaście czołgów, w tym ciężkie czołgi typu „Tygrys”. Walki o koszary były jednymi z cięższych i najbardziej zażartych na terenie Pragi. Powstańcze natarcia prowadzone równocześnie z kilku stron, były odpierane ostrzałem z broni ciężkiej oraz ogniem pociągu pancernego i czołgów. Ujętych powstańców Niemcy rozstrzeliwali na miejscu. Komendant Obwodu ppłk Antoni Żurowski ps. Andrzej Bober zdecydował się na desperacki atak nocny od strony Michałowa, który ostatecznie powiódł się. Zdobyto część budynków, pewną ilość broni i jeńców. W trakcie walk udało się także opanować Dworzec Wileński, lecz z rozkazu komendanta Rejonu żołnierze opuścili go i wycofali się na bezpieczniejsze pozycje.
Te nieliczne początkowe sukcesy zostały szybko zniwelowane przez Niemców, którzy skierowali na Pragę znaczne siły jednostek wycofywanych z frontu. Powstańcom zaczęło też brakować amunicji. W tej sytuacji 4 sierpnia, po uzgodnieniu z Komendą Główną AK, ppłk Żurowski podjął decyzję o przejściu oddziałów walczących na Pradze w stan zakonspirowanego pogotowia bojowego. Żołnierze posiadający broń mieli kontynuować walkę na lewym brzegu Wisły. Ogółem przeprawiło się ok. 600 powstańców, którzy walczyli aż do końca Powstania.
https://przegladpraski.pl/powstanie-warszawskie-na-pradze/
Przebycie trasy umożliwia zdobycie Odznaki Krajoznawczej „Śladami Powstania Warszawskiego” w stopniu brązowym pod warunkiem posiadania odznaki w stopniu popularnym. Warunkiem zdobycia odznaki w stopniu srebrnym jest zwiedzenie kolejnych dwóch obwodów AK lub rejonów VIII Obwodu „Obroża”. Warunkiem zdobycia odznaki w stopniu złotym jest zwiedzenie kolejnych trzech obwodów AK lub rejonów VIII Obwodu „Obroża”. Weryfikację odznak prowadzi Oddział Międzyuczelniany PTTK w Warszawie. Szczegółowe informacje dostępne są pod adresem: http://om.pttk.pl/weryfikat/weryfikowane-odznaki/
