Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Początki tej części Powiśla sięgają 1762 roku, kiedy to właściciel tego, położonego u podnóża skarpy wiślanej, terenu Eustachy Potocki uzyskał zgodę króla Augusta III Sasa na założenie jurydyki. Nazwał ją Mariensztat (od niem. Marienstadt – Miasto Marii) na cześć swojej żony Marii. Teren jurydyki obejmował rynek z ratuszem oraz 8 ulic, w tym cztery brukowane. Dwadzieścia lat później stało tutaj już 6 kamienic, 22 drewniane domy oraz klasztor, który później zamieniono na konserwatorium muzyczne. Jego najbardziej znanym słuchaczem był Fryderyk Chopin. W drugiej połowie XIX wieku Mariensztat zaczął tętnić życiem, do czego walnie przyczyniło się wytyczenie ok. 1865 r. placu, który stał się głównym rynkiem targowym Powiśla. Przed I i II wojną światową Mariensztat był typową dla Powiśla osadą robotniczą (położoną nieco bardziej na północ niż obecnie), z kamienicami, drukarniami, zakładami białoskórniczymi i łaźniami. Na rynku handlowano głównie żywnością. Koniec dawnego Mariensztatu przyniosła II wojna światowa i powstanie warszawskie. W jego wyniku niemal cała zabudowa legła w gruzach, a powojenne plany budowy w pobliżu trasy W-Z spowodowały, że już jej nie odbudowywano. Zdecydowano się natomiast na części dawnej jurydyki wznieść osiedle mieszkaniowe. Zaprojektowali je Zygmunt Stępiński oraz Józef Sigalin, nawiązując w swoim projekcie do XVIII-wiecznej zabudowy miasta. Wraz z budynkami mieszkalnymi zaprojektowano infrastrukturę społeczną i usługową oraz uregulowano rynek. Sam moment budowy osiedla upowszechnił pierwszy polski kolorowy film fabularny „Przygoda na Mariensztacie”… nakręcony w większości w Łodzi.
