Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Miasto Poznań zostało lokowane na prawie magdeburskim przez książąt wielkopolskich Przemysła I i Bolesława Pobożnego w 1253 roku na terenie istniejącej już osady przy kościele św. Gotarda na lewym brzegu Warty. Z kolei dotychczasowy gród poznański na Ostrowie Tumskim stał się własnością biskupów poznańskich i centrum władzy kościelnej w diecezji. Miasto otrzymało szachownicowy układ ulic z rynkiem o powierzchni 2 ha pośrodku. Zachodnia część wspinała się na wzgórze, nazwane później Górą Zamkową, na którym wzniesiono Zamek Królewski. Zabudowa początkowo była drewniana, jednak szybko zastępowano ją murowaną. W 1536 roku wybuchł wielki pożar, który strawił prawie jedną czwartą zabudowy. Po tym wydarzeniu miasto odbudowano w stylu renesansowym. W XVII i XVIII w. Poznań był wielokrotnie niszczony przez kolejne przetaczające się przez miasto wojny. W 1725 r. nad miastem przeszedł huragan, który zniszczył wieże ratusza i kolegiaty farnej. Dopiero w czasach Stanisława Augusta, za sprawą działania Komisji Dobrego Porządku, miasto odbudowano. Na początku XVIII w. nastąpiła jedyna zmiana granic Poznania przed rozbiorami. Miała ona związek z budową kościoła i kolegium jezuickiego. Przesunięto wówczas mur miejski w południowo-wschodniej części miasta. Do początku budowy przez władze pruskie nowego centrum na zachód od Starego Rynku na początku XIX wieku granice miasta pozostawały praktycznie niezmienne.
tekst na podstawie Wikipedii
