Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przyniosły na Mokotowie olbrzymie straty w ludności oraz zniszczenia wojenne. Po zajęciu Warszawy przez wojska hitlerowskie Mokotów został przekształcony w dzielnicę niemiecką. Polaków ze znacznej jego części wysiedlono, a ich miejsce zajęli liczni Reichsdeutsche i Volksdeutsche. Wszystkie ważniejsze budynki obsadzono wojskiem i wzmocniono bunkrami. W dzielnicy ulokowano również wiele okupacyjnych instytucji. Na Mokotowie znajdowało się m.in. niemieckie więzienie, koszary SS i Luftwaffe oraz komenda żandarmerii na powiat warszawski. Powstanie warszawskie, podobnie jak na trenie innych dzielnic, wybuchło na Mokotowie 1 sierpnia 1944 r. Mimo odparcia przez Niemców większości powstańczych ataków, Polacy zdołali w pierwszych dniach sierpnia opanować znaczną część Górnego i południową część Dolnego Mokotowa. Taki stan utrzymywał się do 24 września, kiedy to Niemcy rozpoczęli generalny szturm na Mokotów. Znaczna przewaga nieprzyjaciela, brak odpowiedniej ilości broni i amunicji oraz rosnące szybko straty zmusiły powstańców, po trzydniowych, ciężkich walkach, do poddania się. Po powstaniu dzielnica była bardzo zniszczona. W ruiny obróciło się 65% zabudowy, a gęsto ustawione na skwerach i w parkach drewniane krzyże świadczyły o tysiącach poległych mokotowian. O powstaniu na Mokotowie do dziś przypomina napisany 20 sierpnia 1944 r. „Marsz Mokotowa”, swoisty hymn dzielnicy, który od 1969 roku rozbrzmiewa codziennie o godzinie 17.00 z wieży zegarowej „Domku Gotyckiego”.
Teks na podstawie Wikipedii.
