Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Ulica Puławska jest drugą co do wielkości, po Wale Miedzeszyńskim, najdłuższą ulicą Warszawy. W granicach miasta liczy ona sobie nieco ponad 12 km. W średniowieczu była ona traktem wiodącym do Piaseczna i Czerska. Stopniowo wydłużana, w latach 30. XIX wieku stała się elementem ważnego strategicznie puławskiego traktu rządowego łączącego Warszawę z Puławami. Był to trakt bity, z jedynie dwoma zakrętami, którego budowę ukończono w 1825 roku. Wjazdu do miasta strzegły wybudowane w latach 1816-1818 i stojące do dziś przy pl. Unii Lubelskiej, dwie mokotowskie rogatki. W latach 1880-1881 w rejonie obecnej ulicy Goworka wzniesiono, funkcjonującą do 1955 r., zajezdnię tramwajową „Mokotów”. Od 1898 r. wzdłuż ulicy jeździła kolejka wąskotorowa do Grójca, a w latach 1983-1995 uruchomiono nawet, łączącą Dworzec Południowy z Piasecznem, komunikację trolejbusową.
Dzisiejsza nazwa Park Morskie Oko łączy w sobie dwa założenia parkowe, to XIX-wieczne, zwane „Promenadą” i powojenne nazwane „Morskim Okiem”. Zalążkiem Promenady był, założony w latach 1772-1774 przez księżną Izabelę (a właściwie Elżbietę) z Czartoryskich Lubomirską, ogród sentymentalny. Następnie w 1845 r. tereny te nabył zamożny mieszczanin, litograf warszawski Franciszek Karol Szuster. Z czasem romantyczny park krajobrazowy przeobraził się w lunapark. Strzelnice, karuzele, huśtawki,
diabelski młyn, loterie i sale tańca składały się na jeden, rozrywkowy kompleks nazwany „Promenadą” i czynny od kwietnia aż do końca września. Wstęp do ogrodu, w dni robocze, był bezpłatny, w niedziele i święta opłacie podlegały niektóre atrakcje. Z kolei tam, gdzie wydobywano glinę na potrzeby założonej w poł. XIX w. cegielni, a po której zostało wcinające się w wiślaną skarpę jeziorko, już po wojnie utworzono, płynnie łączące się z dawną Promenadą, Morskie Oko. A skąd akurat taka nazwa? Przekonajcie się sami.
Na podstawie: eko.um.warszawa.pl/-/park-morskie-oko
