Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Warszawska Praga kapliczkami stoi. Są one wszędzie, wystarczy dobrze się rozejrzeć, zajrzeć w głąb podwórka czy uważniej przyjrzeć się fasadzie przedwojennej kamienicy. Podczas tej trasy będzie okazja poznać niektóre z nich bliżej, a może i zatrzymać się przy nich na chwilę np. na krótką modlitwę. Wszak maj to miesiąc Maryi i wciąż są miejsca, gdzie przy kapliczkach spotykają się okoliczni mieszkańcy na tzw. majowym. To bardzo stare nabożeństwo, znane było na wschodzie już w V wieku, kiedy to mieszkający w Egipcie Koptowie gromadzili się i śpiewali pieśni na cześć Maryi. W Europie, pomysł poświęcenia miesiąca maja Maryi pojawił się na przełomie XIII i XIV w. Zaczęto wówczas gromadzić się pod wieczór na modlitwy wokół figur Matki Bożej, śpiewać maryjne pieśni i przyozdabiać kwiatami Jej wizerunki. Natomiast nabożeństwo w formie, jaką znamy obecnie i składające się z Litanii Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny, nauki kapłana oraz błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem upowszechniło się w XIX wieku za sprawą papieży Piusa VII i Piusa IX, którzy obdarzyli je odpustami. W Polsce rozkwit nabożeństwa majowego przypada na pierwszą połowę XIX wieku. Za sprawą jezuity o. Franciszka Ksawerego Asuma nabożeństwo majowe odbyło się po raz pierwszy w Tarnopolu w roku 1827. Później zaczęto tą modlitwę praktykować we Lwowie (1832), w Nowym Sączu, Krakowie (najprawdopodobniej w 1849) oraz w Warszawie, w kościele Św. Krzyża (1852) za sprawą Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Od lat 70. XIX w. nabożeństwo majowe zaczęło było odprawiane nie tylko w kościołach, ale i przy przydrożnych kapliczkach.
