Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Budowę Zamku Ujazdowskiego rozpoczął Zygmunt III Waza w 1624 r. Był to wczesnobarokowy, piętrowy pałac, z wewnętrznym dziedzińcem, dwoma skrzydłami, krużgankami i sześciobocznymi, dwupiętrowymi wieżami w narożnikach. Miejsce zostało skrupulatnie wybrane. Zamek stanął bowiem nad brzegiem wysuniętego ku wschodowi tarasu skarpy, idealnie na osi załamanego pod kątem biegu Wisły. Tym sposobem rezydencja monarchy stawała się miejscem, skąd rozpościerał się na wschód widok nieporównywalny, a zarazem punktem orientacyjnym dla zbliżających się do Warszawy statków rzecznych. Przybyszów w pierwszej kolejności witała prywatna rezydencja króla. Dopiero za zakrętem Wisły pojawiła się sylwetka Zamku Warszawskiego. 21 maja 1784 r. król Stanisław August odstąpił miastu Zamek Ujazdowski na cele wojskowe. Od 1809 r. w Zamku znajdował się szpital wojskowy. W 1920 r. Szpital Ujazdowski, na terenie od ul. Agrykola do ul. Górnośląskiej, miał kilka pawilonów, w których mieściły się oddziały: wewnętrzny, neurologiczno-psychiatryczny, gruźliczy i laryngologiczny. Większość budynków została zniszczona w 1944 r. 10 lat później marszałek Rokossowski zadecydował o rozebraniu murów zamku. Wkrótce z budowli zostały tylko piwnice, na których miał stanąć Teatr Domu Ludowego Wojska Polskiego i Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu, ale ten projekt nie wszedł w życie. W latach 60. XX w. część pozostałych po szpitalu pawilonów przeznaczono na magazyny. W 1974 r. zadecydowano o odbudowie obiektu. Od 1985 r. w Zamku ma swoją siedzibę Centrum Sztuki Współczesnej.
źródło tekstu: wikipedia
