Warszawa
Solec – miejsca i ludzie

Wieś Solec istniała nad Wisłą już w XII wieku, znajdowała się w niej najpierw przystań, a potem port rzeczny, w którym cumowały barki z różnym towarem, w tym z solą, którą transportowano Wisłą z Wieliczki. Znajdowała się tu także przeprawa przez rzekę na Kamion. Osady strzegł ulokowany w pobliżu Jazdów. W XVI w. powstały na Solcu liczne magazyny soli, a wokół rynku wyrosło małe miasteczko z kościołem św. Trójcy. W 1675 r. w oparciu o osadę utworzona została jurydyka Solec. W I poł. XVIII w. liczyła ona około 5 tysięcy mieszkańców. W XVIII i XIX w., w związku z sąsiedztwem rzeki, na Solcu rozwijał się przemysł. Pożar jednego z tutejszych browarów miał być sygnałem do rozpoczęcia powstania listopadowego. Podczas powstania warszawskiego na Solcu toczyły się ciężkie walki. Niemcy za wszelką cenę chcieli odciąć powstańców od Wisły i uniemożliwić zbliżającej się Armii Czerwonej sprawny desant i pomoc walczącej Warszawie. Po zaciętych walkach powstanie na Solcu upadło 23 września. Dzielnica została w znacznym stopniu zniszczona. Po wojnie zdecydowano o nieodbudowywaniu dzielnicy, w której miejscu miał powstać rozległy teren zielony. W latach 50. XX wieku zaczęto wytyczanie Centralnego Parku Kultury, jednak ze względu na zachowaną zabudowę, nigdy nie zrealizowano go w całości. Główną osią założenia stała się aleja prowadząca z al. Na Skarpie do pomnika Sapera. Mniej więcej w tym okresie zlikwidowano ostatnie kursujące po osiedlu tramwaje. W 1974 r. Solec przecięła Wisłostrada, utworzona z ulic Solec i Wioślarskiej, zaburzając dawny układ urbanistyczny osiedla. Powstała również Trasa Łazienkowska oraz osiedle Torwar. 

źródło tekstu: warszawa.wikia.org/wiki/Solec