Opracowanie trasy :
Długość trasy :
Do odwiedzenia :
Uwagi :
Park Skaryszewski jest przykładem typowego parku krajobrazowego. Powstał w latach 1905-1916 na powierzchni 55,5 ha, według projektu ówczesnego ogrodnika miejskiego – Franciszka Szaniora – na terenach dawnych łąk wsi Skaryszew. W 1925 roku został wzbogacony o ogród różany oraz plac zabaw. Dwa lata później ustawiono na różance rzeźbę „Tancerka” autorstwa Stanisława Jackowskiego. W tym samym roku na północnym zakończeniu głównej osi parku założono ogródek daliowy. W roku 1929 w parku pojawiły się nowe rzeźby. Na niewielkim wzgórzu przy północnym brzegu Stawu Łabędziowego umieszczono rzeźbę „Kąpiąca się” Olgi Niewskiej, a naprzeciwko kaskady rzeźbę „Rytm” Henryka Kuny. W 1932 roku, w święto narodowe Stanów Zjednoczonych, odsłonięto ufundowany przez Ignacego Jana Paderewskiego pomnik amerykańskiego płk. Edwarda House’a. Nieopodal kaskady w 1937 roku została ustawiona pobielona wapnem, ludowa kapliczka zaprojektowana przez architekta Janusza Alchimowicza. W późniejszych latach na terenie parku umieszczono wiele miejsc pamięci oraz pomników związanych z historią parku, Saskiej Kępy i ważnymi wydarzeniami. W 1973 roku park został wpisany do rejestru zabytków. Park Skaryszewski to wyjątkowy układ przestrzenno-kompozycyjny, rozmaitość wnętrz parkowych, bogactwo flory i fauny, liczne rzeźby i miejsca pamięci. To wszystko sprzyja różnorodnym formom wypoczynku, podziwianiu przyrody, sztuki oraz poznawaniu historii.
